Pushparajsinh Jadeja-Faradi(Kutch)

 રા'નો રાખણહાર રખેહર ભીમો.. ઐતિહાસિક મહત્વ ધરાવતા ગીર સોમનાથ જિલ્લાના ગીર ગઢડા તાલુકાના બોડીદર ગામના પાદરમાંથી પસાર થતાં જ દેવાયત ધામના મંદિરની ધજાના દર્શન થતાં આંખો સમક્ષ આશરે ૧૧૦૦ વર્ષ પૂર્વેનો ત્યાગ, બલિદાન અને સમર્પણનો ભવ્ય ઈતિહાસ આળસ મરડીને ખડો થાય છે. દેવાયત બોદર, ઉગો બોદર,આઈ સોનબાઈ મા, વડારણ વાલબાઈ અને રખેહર ભીમાના બલિદાન ની કથા હૈયે ચડે છે. ગુજરાતના સોલંકી વંશના રાજા દુર્લભસેનના રાણી પોતાના રસાલા સાથે કાઠિયાવાડની જાત્રાએ નીકળ્યા હતા.  દમોકુડમાં સ્નાન કરવાનો વેરો જૂનાગઢના રાજવી રા'ડિયાસના માણસોએ માગતા રાણીને અપમાન લાગ્યું અને સ્નાન કર્યા વિના પાટણ પાછા ફર્યા. અપમાનનો બદલો લેવા દુર્લભસેને જૂનાગઢ ઉપર ચડાઈ કરી અને છળકપટ થી જૂનાગઢ ઉપર પોતાનો ધ્વજ ફરકાવ્યો. રા'ડિયાસે પોતાનું માથું ચારણને ઉતારી દીધા પછી દુર્લભસેને ઉપરકોટમાં સેના મોકલી કત્લેઆમ ચલાવી.સોલંકીઓ રા'ના વંશનો નાશ કરવા માટે બાળ કુંવરને શોધે છે.  એ સમયે રા'નવઘણ છ માસનો છે. પરમાર રાણી સોમલદે ફૂલ સમા બાળ કુંવરને એક સૂંડલામાં રુના પોલમાં સુવાડી છેલ્લી વખતની બે બચ્ચીઓ લઈ પોતાની વિશ્વાસુ દાસી વાલબાઈ નામની વડારણને

 'જુના કપડાં'..'ઘાભા' જુના કપડાઓના બદલામાં નવા વાસણ લેવા માટે કેટલીય કચકચ કરીને, શ્રીમંત ઘરની એ સ્ત્રી  એક મોટા સ્ટીલના તપેલાના બદલામાં પોતાની બે જૂની સાડી વાસણ વેચવા આવેલા એ વાસણવાળા ને આપવા માટે  છેલ્લે જેમતેમ તૈયાર થઈ.  "ના મોટાબેન ! મને નહિ પોસાય. આવડા મોટા સ્ટીલના તપેલાના બદલામાં મને તમારે ઓછામા ઓછી ત્રણ સાડીઓ તો આપવી જ પડશે." એવું કહેતો વાસણવાળાએ એ વાસણ એ સ્ત્રીના હાથમાંથી લઈ પાછું કોથળામાં મૂક્યું. "અરે ભાઈ ,અરે એક જ વાર પહેરેલી સાડીઓ છે આ બેઇ. જો સાવ નવા જેવી જ છે..! આમ તો આ તારા સ્ટીલના તપેલાના બદલામાં આ બે સાડી તો વધારે જ છે.  આ તો હું છું, તે તને બે બે સાડીઓ આપું છું." "રહેવા દો, ત્રણથી ઓછી તો મને પરવડશે જ નહીં." એ પાછું બોલ્યો. પોતાને અનુકૂળ પડે એમ જ સોદો થવો જોઈએ એવુ એ બન્ને વિચારતા હતા અને પ્રયત્ન કરતા હતા એટલામાં ઘરના બારણામાં ઉભા ઉભા વાસણવાળા સાથે ખેંચતાણ કરતા ઘરમાલિક સ્ત્રીને જોતા જોતા સામેની ગલીમાંથી આવી રહેલી એક પાગલ જેવી તરુણ મહિલાએ ઘરની સામે ઊભા રહીને ઘરમાલિક સ્ત્રીને પોતાને કંઈક ખાવાનું આપવા વિનંતી કરી. આવા ભીખમંગા લોક

 નવરાત્રિઃ  સનાતન ધર્મ અને સંસ્કૃતિની પરંપરા. 🚩🕉️🚩 આપણે સૌ ‘ભારતીય’ છીએ અને સનાતન ધર્મની સંસ્કૃતિ આપણા દેશમાં સિંધુ નદીને કિનારે પાંગરી એમ ઈતિહાસ કહે છે. સંસ્કૃતિને બે ભાગમાં વિભાજિત કરવામાં આવે છે. પૂર્વ વૈદિક કાળ (ઈ.સ. પૂર્વે 1500થી 1000) અને ઉત્તર વૈદિક કાળ  (ઈ.સ. પૂર્વે 1000થી 500) ‘વિદ્’નો અર્થ થાય છે જાણવું, ‘વેદ’ જ્ઞાન છે. લેખન તો, હસ્તપ્રતોથી ઘણું મોડું કરવામાં આવ્યું. મૂળ તો વેદનું તમામ જ્ઞાન શ્રુતિ અને સ્મૃતિ (સાંભળવું અને યાદ રાખવું) થી ફેલાતું રહ્યું. વેદ પછી ‘ઉપનિષદ’ આવે છે. વિદ્યાની પ્રાપ્તિ માટે ગુરુની પાસે બેસવું-શબ્દનો અર્થ ‘ઉપનિષદ’ થાય છે. વેદ સમજવા અને શીખવા માટે ઉપનિષદનો આશરો લેવામાં આવ્યો હશે. ભારતીય દર્શન અથવા સંસ્કૃતિનું મૂળ ઉપનિષદમાં છે માટે એને ‘વેદાંત’ (વેદનો નીચોડ અથવા વેદનો અંત) કહેવામાં આવે છે. કુલ ઉપનિષદની સંખ્યા 108 જેટલી છે, પરંતુ મુખ્ય ઉપનિષદો 19 છે. મોટા ભાગનાં ઉપનિષદો પ્રશ્નોત્તરીમાં રચાયાં છે, સંગ્રહિત થયાં છે. પૂર્ણ સત્યને નવી રીતે કહેવાના પ્રયોગને ‘પુરાણ’ કહેવાય છે. વેદ અને ઉપનિષદમાં મંત્રો કે સુભાષિતો સ્વરૂપે કહેવાયેલાં સત્યો કે વિજ્ઞાનને પુરાણ