Kutch, the largest district of Gujarat, is a land of vibrant culture, rich history, and breathtaking natural beauty. From shimmering salt pans to vivid Rann Utsav, from ancient monuments to thriving wildlife, Kutch has something to offer to everyone who visits this place. This blog will give you an overview of the various local tourism options available in Kutch that you can explore during your next visit to this amazing place. 1. Rann Utsav Rann Utsav is a festival that celebrates the beauty of the Great Rann of Kutch and is held every year between December and February. During the festival, the vast expanse of the salt desert transforms into a sea of vibrant tents, where visitors can enjoy traditional food, music, and dance. This festival provides an opportunity to explore the Rann and to witness the beautiful sunrise and sunset over the white desert. 2. Wild Ass Sanctuary Kutch is home to the world's largest population of the Indian Wild Ass, also known as Ghudkhur. The Wild Ass...
https://youtu.be/MYxEzNfW_Fc
ક્ચ્છીપાઘ : એક વિસરાતી કલા (ભાગ-1)
🙏મિત્રો *કચ્છ* જિલ્લાના ઐતિહાસિક ગામ *ફરાદી* મધ્યે કચ્છી પાઘ ના ખરા કસબી એવા *સામજી કુંવરજી કાપડી ઉફેૅૅ કાપડીરાજા કે સામુ રાજા* જેઓ વર્ષોથી ફરાદી માં આવેલ દિવ્ય સ્થાનક એવા *આશાપુરા માતાજી મંદિરમાં* સેવા-પુજા નિયમિત કરે છે.
આજે કચ્છી પાઘ ના ખરા જાણકારો પૈકીના ફરાદીમાં *ફક્ત બે* જ લોકો જાણે છે ત્યારે આ પરંપરાગત સંસ્કૃતિ અને ઐતિહાસિક વારસાના જતનની જવાબદારી આપણા સૌની છે ત્યારે આ વિડિયોના માધ્યમ થકી વિલુપ્ત થતી સાચી કચ્છી પાઘ બાંધણીને સાચવવાનો એક નમ્ર પ્રયાસ યુ ટ્યુબ ચેનલ કચ્છી બાવા ટેલેન્ટ હબની ટીમ દ્વારા કરવામાં આવેલ છે.
ક્ચ્છીપાઘ માં પણ ઘણા પ્રકાર છે.
તેના પ્રત્યુત્તરમાં તેઓ *કચ્છી બોલીમાં* જણાવે છે કે *ગામ અને ગંજા* પ્રમાણે પ્રકારો તેમજ આંટી અલગ પડે છે.
પાઘડીની લંબાઈ પણ મહત્ત્વની છે.
તેમજ તેમાં આવતાં આંટા અને આંટીઘુટી પણ મહત્ત્વની છે.
કોઈ *પાઘડી 12 આટાંની* હોયતો *6 અને 3-3 આંટા* અને જો કોઈ *પાઘડી 9 આંટાની હોય તો 4 અને 3-2 આંટા* આવે.
આ પાઘમાં પાઘડી પહેલાં માથા પર *રુમાલ* બાંધવામાં આવતો જેથી તેને સરળતાથી કાઢી શકાય તેમજ ફરી વાર તેનેજ પહેરી શકાય.
તેમજ પાઘડીનો ઉઠાવ પણ આકષઁક બને છે.
આજે *70 વર્ષો* વિતાવી ચૂકેલા પરંતુ નિયમિતપણે ગામથી દુર આવેલ મંદિરે સેવા પુજા કરવા આવે છે.
ત્યારે જુના સમયની યાદગાર વાતો કરતાં જણાવે છે કે પહેલાં તો દરેક વ્યક્તિ *કચ્છી ફાળીયું (પાઘ માટે પ્રયોજાતો કચ્છી શબ્દ)* બાંધતો.
તેમાય *પડવો(બેસતું વર્ષ)* હોય, *લગ્ન પ્રસંગ* હોય કે ગામનો કોઈ પ્રસંગ ત્યારે સૌ પોત પોતાના ફાળીયા બાંધીને આવતાં.
આ સમયે કોનું ફાળીયુ ચડીયાતું કે સારું બાંધેલ છે તેની ચર્ચાઓ થતી.
જેમાં
*મમભા ટીલાટ, મુળવાજી ટીલાટ, ખાનુભા, રતનજીદાદા, ગમુભા, રણજુભા, નટુભા, રામો પીર, ભાણજી પીર* વગેરેની પાઘનીં નોંધ લેવાતી.
દરેક વડીલો કચ્છી પાઘડીની આગવી શૈલીમાં શોભતા.
પરંતુ આજે ગામમાં ફક્ત બે જ વડીલો (એક 90 વર્ષ અને એક 70 વર્ષની ઉંમર ધરાવે છે.) આ બાબત આપણી પેઢીની ઉદાસીનતા દેખાડે છે.
પરંતુ આજે તેઓ અફસોસ સાથે જણાવે છે કે આજે સૌને પ્રસંગોએ પાઘ બાંધવાનો જે ઉમળકો અને ઉત્સાહ છે તે આજની પેઢીમાં આ પરંપરાગત પોશાક તેમજ પાઘડીની સાચવણ અને શિખવાની *ઈચ્છાશક્તિની* *ઉદાસીનતા* દેખાય છે.
જે ખરેખર નરી વાસ્તવિકતા છે.
આપણાં સૌ યુવાનોએ આ પરંપરાને તેમજ સંસ્કૃતિને સાચવવા બાબતે સભાન બનવાની જરુર છે.
Prjadeja-shyam.blogspot.in ..🙏🏻🅿
Comments