🙏🏻એકાંત : એક આધ્યાત્મિક અનુભૂતિ🙏🏻

જય માતાજી મિત્રો આજના સમયમાં કોઈ પણ માણસ એકાંતપણું કે એકલતાથી એટલો ગભરાય છે કે જાણે તેને એકાંતકેદની સજા આપી હોય!!!!!!
પરંતુ કુદરતે જાણે મને બાળપણથી જ એકાંતપ્રીય કે અગોચરપ્રીય સ્વભાવ અને અંતર્મુખી વ્યક્તિત્વ પ્રદાન કરેલ.
જ્યારે બાળપણમાં બાળસહજ પ્રવૃત્તિઓમાં બાળકો જીવન વિતાવતા ત્યારે અમે બે ભાઈ સુમસામ સીમ અને ખેતરો વનવગડામાં જાણે પ્રકૃતિ સાથે સંવેદનશીલતા સાથે તેના અદ્ભુત અવર્ણનીય કાર્યોનું નિરીક્ષણ કરી અહોભાવ અનુભવતા.
અમને ક્યારેય એવું નથી લાગ્યું જીવનમાં કે અમે બાળસહજ રમતો ના રમી શક્યા પરંતુ કાયમ એ ઈશ્ર્વરીય શક્તિનો આભાર માનતાં રહ્યાં કે તેણે ખૂબ જ નાની ઉંમરમાં જાણે અમને પરીપક્વ ના બનાવી દીધાં હોય ¿¿¿
આ સમય દરમિયાન ઘણીબધી વાર તોભાસર(વેરાન વગડો)ની સીમ હોય કે જ્યાં આખી રાત પસાર કરો અગોચર નીરવ શાંતિમાં કે પછી બીજું સ્થળ હોય મોટા આશાપુરા માતાજીનું મંદિર જે દિવ્ય ભૂમિ જાણે હદયના સંતાપ હરી હદયને અંત:કરણથી પરમ શાંતિ અને વિશ્ર્વાસ તેમજ શ્રધ્ધાને પુન:પ્રજ્વલિત કરે છે જ્યાં ઘણીવાર માનસિક વ્યગ્રતા અને અશાંતિના સમયે રાતના 12 ક્યારે એ મંદિર પરિસર કે તેના ચાચરનાં નયનરમ્ય મેદાનમાં વાગી જતાં એ ખબર જ ના પડતી.!!!!
આ સમયે કોણ હોય??
તો હોય હું અને મારી એકલતાં!!!
આ સમયે પોતાના જ વિચારોના મનોમંથન કે માનસિક સંતાપ અને ગડમથલમાંથી બહાર આવું ત્યાં બહાર નીરવ શાંતિ, શિયાળના અવાજો, કોઈ ધુવડ કે ચીબરી જેવા નિશાચર પક્ષીઓના તીણા અવાજો આ નીરવ શાંતિનો જાણે ભંગ કરવા આવતાં પરંતુ મંદ મંદ ગતિથી વહેતો જમીન સરખો પવનની લહેરખીઓ મનને ફરી ઉત્સાહથી પ્રચુર કરી દેતો.
આ દિવ્યભૂમિની શાંતિ અને એકાંત મને હંમેશા પોતાના તરફ આકર્ષિત કરતી રહી છે.
આવું જ એક અન્ય સ્થળ એટલે ગામથી દુર ટેકરી પર આવેલ નાના આશાપુરા માતાજીનું મંદિર અને આસપાસની ખેર, ગુગળ, બાવળ, લીયાર, ખારીજાર(પીલું)અને ઝાડી-ઝાંખરાનું નાનું જંગલ.
એક સમય હતો જ્યારે આ મંદિરના પટાંગણમાં બારે મહિના લોકો જોવા મળતાં પરંતુ આજે તહેવારોએ ઉમટટી ભીડ જાણે આમ દિવસોમાં ભૌતિક જગતમાં ગુંચવાયેલી હવે જોવા મળે છે.
ત્યારે અહીં કલાકોના કલાકો એ પણ મોબાઈલ વગર 😳😳 ફક્ત સ્વ આત્મ નિરિક્ષણ અને એકાગ્રતા જળવાય તે હેતુથી બેઠક કરી.
ઘણાં લોકોને આમા અતિશયોક્તિ કે સ્વપ્રશંસા જેવું લાગી શકે છે કારણકે તેઓ આ પરિસ્થિતિથી અજાણ હોઈ શકે છે.
અથવા પોતાનું નબળું મનોબળ બીજાની આંતરિક શક્તિની કલ્પના પણ સ્વીકારી ના શકતું હોય તેવું પણ બની શકે.!!😳
પણ આ દરેક બાબત સત પ્રતિશત સત્ય છે અને સ્વ અનુભવની ભઠ્ઠીમાં તપાવેલ સત્ય સમાન છે.
ઘણીવાર વિપરીત સંજોગોએ ચેક-મેટ કયુઁ ત્યારે આ જ એકાંત માંથી ઉદભવતો ઉદઘોશ હંમેશા મનને અડગ બનાવીને આત્મવિશ્વાસ સાથે નિર્ણય કરતાં કયોૅ કે જોભી હોગા દેખા જાયેગા.
આ આત્મ વિશ્વાસ ફક્ત આંતરિક શક્તિ ઉપરાંત બાહ્ય શક્તિનો પણ જાણે સાક્ષાત્કાર કરાવતાં હોય તેવું કાયમ મારી માટે પ્રતિપાદિત થયેલ છે.
પ્રકૃતિએ જાણે કુદરતી ન્યાયના સિંધ્ધાંતની સમજ કેમ જાણે નાનપણથી હા નાનનપણથી ના આપી હોય કે?? ¿¿¿
કોઈના નિસાકા ના લ્યો, કોઈ વ્યક્તિનું હદયનાં દુભાવો કે ના કોઇ વ્યક્તિને અવિચારી રીતે દંડીત કરો.
કેમ કે દરેકને પોતાના સ્વબચાવ માટે કુદરત પણ તક આપે છે તો આતો માનવજાત છે.
પરંતુ ઘણીવાર બની બેઠેલા ન્યાયાધીશો જ્યારે કુદરતી ન્યાયના સિંધ્ધાંતની વિરુદ્ધ કોઈ ને દંડ કરે છે ત્યારે કુદરત પણ તેને દંડ કરશે તે વિશ્ર્વાસ જગાવ્યો છે આ એકાંતપણાએ.
આજે તો મને હવે આદત થઈ ગઈ છે આ એકાંતની.
આ એકાંત વગર જાણે આત્મ સાક્ષાત્કાર થતો નથી.
આત્મા નિરીક્ષણ થતું નથી.
જાણે આધ્યાત્મની સમાધી લાગતી નથી.
જાણે એ અહેસાસ નથી થાતો કે સૌ પોતાના કમૉ ભોગવશે.
કેમ કે
એકાંતિક પણાંએ જે મને વ અનુભૂતિ આપી છે તેની આગળ તો આ બધું ગૌણ છે.
આયઁ મૌંન સાથેની ખૂદની ખૂદ સાથેની વાત, સફર અતિ મહત્વની હોય છે.
માણસને જો કોઈ સુખી કે દુ:ખી કરી શકતું હોય તો તે પોતે જ છે માટે
 સુખ-દુઃખ મનમાં ન આણીએ, ઘટ સાથે જ ઘડીયા 
ટાળ્યાં કોઈના નવ ટળે, રઘુનાથ રજળીયા.
ઘસઘસાટ આવતી ઊંઘ અને ખડખડાટ હાસ્ય જ જાણે મનને પરમ શાંતિ કે સુખનો અનુભવ કરાવતું ભાસે છે.
જ્યારે માનવી પોતે જ પોતાને પડકારો આપવાનો પ્રયાસ કરે છે તેનાથી ઉત્તમ પોતાને જાણવાનો બીજો કોઈ પ્રયાસ નથી.
કેમ કે
આખરે તે પ્રયાસો જ તો માણસને માણસ બનાવે છે.
કેવું વિચિત્ર લાગે નઈ????.🙏🏻🅿
https://prjadejaa.blogspot.com

Https://youtube.com/c/KutchiBawaTalentHub